Sual: Bazı kimseler, Müslüman olduklarını söyledikleri hâlde ibadetleri yapmakta gevşek davranıyorlar ve haramlardan da pek sakınmıyorlar. "Allah affeder" diyorlar. Bunun sebebi ne olabilir?Cevap:
Bu konuda, İslam âlimlerinin büyüklerinden olan İmam-ı Rabbani hazretleri, Mektubat kitabının 1. cilt 73. mektubunda, bir talebesine hitaben buyuruyor ki:
“Ey oğlum! İyi biliyorsun ki, dünyada biri mevki sahibi olsa, emrinde bulunanlardan birine önemli bir vazife verse, bu vazifenin yapılmasında emir verene de fayda olduğu hâlde, bu işçi bu vazifeye ne kadar çok kıymet verir. Bu vazifeyi bana büyük bir zat verdi diye övünür ve seve seve, zevk ile yapmaya çalışır, değil mi? Allahü teâlânın büyüklüğü bu kimsenin büyüklüğü kadar değil midir de, İslam dininin emirlerini yapmaya böyle çalışılmıyor. Allahü teâlânın emirlerini yapmamak iki sebepten ileri gelir:
1- Allahü teâlânın emirlerine, yasaklarına inanılmamıştır.
2- Allahü teâlânın emirlerine önem verilmiyordur. Bu emirlerin büyüklüğünü, mevki sahibi kimselerin büyüklüğünden aşağı görmektedir. Her iki sebeple de ibadet etmemenin çirkinliğini düşünmemiz lazımdır.
Ey evladım! Yalancılığı çok defa görülmüş olan biri, düşman bu gece filan yerden baskın yapacak dese, idareciler, akıllılar, karşı koyma güçlerini düşünmez mi? O kimsenin yalancı olduğunu bildikleri hâlde, tehlike bulunan işlerde, ihtiyatlı, tedbirli, uyanık bulunmak lazımdır demezler mi?
Peygamber efendimiz tekrar tekrar, açıkça, âhıretin sonsuz azaplarını ve kurtuluş yolunu bildiriyor. Buna inanmıyorlar. İnanılsa da tedbir, kurtulma çaresi düşünmüyorlar. O hâlde Peygamber efendimizin sözlerine bir yalancının sözleri kadar kıymet vermemek nasıl bir imandır? İmanım var demek, Müslümanım demek, insanı kurtarmaz. Kalbin inanması, yakîn hasıl etmesi lazımdır.
Halbuki, yakîn nerede, zan bile yok. Belki vehim yani hayal bile değil. Çünkü tehlikeli zamanlarda vehim edilen şeye karşı da tedbir almak akıl icabıdır. Hucürat suresinin 18. âyetinde mealen, (Allahü teâlâ yaptıklarınızı hep görmektedir) buyurulduğu halde haramları yapıyorlar. Halbuki herhangi bayağı bir kimse bu çirkin işleri görecek olsa, belki görme ihtimali olsa, yapmaktan vazgeçerler. Bu hâlin iki sebebi olabilir: Ya Allahü teâlânın verdiği habere inanmıyorlar veya Allahü teâlânın görmesine önem vermiyorlar. Haramları bu iki sebeple de işlemek, imanı mı, yoksa inkârı mı gösterir?”